واقعیت مجازی Virtual Reality(VR)

واقعیت مجازی را میتوان برداشت مرزهای بین فضای واقعی و فضای مجازی تعریف نمود.

سال هاست که محققین به دنبال راهی برای ادغام کردن فضای مجازی و فضای واقعی هستند و این همه تحقیق برای آسان کردن زندگی انسان‌هاست. تفاوت این طرح با دیدن فیلم سه‌بعدی در این است که مخاطب در واقعیت مجازی خود را درون فضا احساس می‌کند ولی در فیلم سه‌بعدی آن را بیرون از نمایشگر می‌بیند.

به عبارت دیگر فناوری واقعیت مجازی تجربهٔ قرارگیری کامل در یک محیط مجازی و دیجیتال است و دنیای فیزیکی را کاملاً نادیده می‌گیرد یا به اصطلاح، جهانی مجازی به موزات جهان واقعی است. در این فناوری، کاربران با استفده از عینک‌های VR می‌توانند در یک محیط مجازی قرار گرفته و از مشاهده و قابلیت تغییر در محیط پیرامون خود لذت ببرند.

کاربرد واقعیت مجازی در صنعت ساختمان:

با وجود ایجاد تکنولوژی و نرم‌افزارهای جدید و قوی تر شدن سخت‌افزارهای کامپیوتری استفاده از این تکنولوژی روز به روز ارزان‌تر می‌شود؛ و قیمت تمام شده آن برای کارفرمایان به حد قابل قبولی کاهش یافته‌است.

با ارائه یک تجربه فراگیر از طرح‌ها، محصولات و زمینه‌های مربوط به فضای ساختمان، ابزار VR و AR تبدیل به یک استاندارد صنعتی می‌شوند که تکرار سریع و فرصت را برای اصلاح طرح‌ها در همکاری با مشتریان و همکارانش فراهم می‌کند.

امروزه از نرم‌افزارهای متنوعی برای ایجاد فضاهای ساختمانی برای مهندسین عمران و معماری استفاده می‌شود، که می‌توان به Storyboard VR و موتور بازیسازی آنریل انجین که اخیراً بین معماران محبوب شده‌است اشاره کرد

واقعیت افزوده Agmented Reality(AR)

واقعیت افزوده یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم است که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه می‌کند.

این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا داده‌های GPS می‌باشد ایجاد می‌شود.

در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمی‌شود بلکه فقط اضافه می‌شود. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیهٔ عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک می‌کند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شده‌اند.

با کمک تکنولوژی پیشرفتهٔ واقعیت افزوده می‌توان اطلاعات مرتبط با دنیای واقعی پیرامون کاربر را به صورت تعاملی و دیجیتالی به او ارائه کرد. همچنین می‌توان اطلاعات مرتبط با محیط و اشیاء اطراف را بر روی دنیای واقعی نگاشت. ایده اولیه واقعیت افزوده اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط توماس کادل کارمند شرکت هواپیماسازی بوئینگ مطرح شد.

کاربرد واقعیت افزوده در صنعت ساختمان:

مشاهده مدل سه بعدی آینده ساختمان با فیلمبرداری از روی نقشه‌های دو بعدی به طور همزمان، مشاهده المان‌های مشخص دکوراسیون در محیط داخل با ابعاد و اندازه‌های مقیاس بندی شده و…

واقعیت ترکیبی Mixed Reality(MR)

واقعیت ترکیبی نتیجه ترکیب دنیای فیزیکی با دنیای دیجیتال است. به عبارت دیگر واقعیت ترکیبی اشیای مجازی را به دنیای واقعی متصل می‌کند و کاربر را قادر می‌سازد تا با اشیاء مجازی تعامل داشته باشد. انواع واقعیت ترکیبی:

1. واقعیت ترکیبی که با دنیای واقعی شروع می‌شود:

در این فناوری، اشیای مجازی نه تنها به محیط افزوده می‌شوند بلکه کاربر می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. به بیان دیگر، کاربر در فضای واقعی می‌ماند، اما محتوای دیجیتالی به این فضا اضافه شده‌است و کاربر نیز می‌تواند بر روی این اشیای مجازی اثر بگذارد. این نوع از واقعیت ترکیبی را می‌توان نسخه پیشرفته‌ای از واقعیت افزوده دانست.

2. واقعیت ترکیبی که با یک دنیای کاملاً مجازی شروع می‌شود:

در این نسخه از واقعیت ترکیبی شاهد یک دنیای مجازی هستیم که جایگزین دنیای واقعی می‌شود. بله درست حدس زدید، این فناوری به واقعیت مجازی شباهت دارد. اما اشیای مجازی درون آن شبیه نمونه‌های واقعی هستند، در حالیکه در فناوری واقعیت مجازی، به‌طور عادی محیط مجازی به دنیای واقعی اطراف کاربر متصل نیست.

کاربرد واقعیت ترکیبی در صنعت ساختمان:

برای این مورد میتوان به ساختمان‌هایی که در دنیای واقعی با برنامه‌های کاربردی مانند SketchUp Viewer کار می‌کنند، اشاره کرد.